Dinsdag 27 Augustus. Onder de naald

We gaan het vandaag weer proberen om bij de grote punt te komen van Kitzbühl. Dat ding toornt overal bovenuit, waar je ook kijkt, je ziet (bijna) altijd de punt van Kitzbühl. Gisteren dachten we dat we de goede kabelbaan te pakken hadden. We zijn toen de Kitzbühler Panoramastrasse  op gereden. Heel mooi , hoor. Maar geen kabelbaan naar de naald. Halverwege moesten we ook nog maut betalen. Dat was behoorlijk pittig, 16 euro. Achteraf bleek, dat, als je boven wat nuttigde dat je 6 euro weer terug kreeg. Maar ja, dat lees je ook pas als je weer thuis bent. We voelden ons een beetje opgelicht. Maar goed, toch even boven rond gewandeld. Om bij de naald te komen hadden we nog 20 minuten steil omhoog moeten lopen. Marco heeft het gisteren nog eens goed uitgeknobbeld en nu weten we waar we de baan moeten nemen. We nemen de KitzbühlerhornBahn. Die gaat in twee delen naar boven. We moeten dan bij het midden station uitstappen en dan overstappen op de Gipfelbahn. Daar gaan wel 40 makke schapen in dat gondeltje. Om het kwartier vertrekt er een gondel. Omhoog en ook weer naar beneden. Omdat we lekker vroeg zijn, zit onze wagon niet super vol. Lekker de ruimte. En... We stoppen recht onder de naald. Dus geen geklim meer. Wát een prachtig uitzicht daar. Je kunt helemaal rondom kijken, 365 graden rond. Je ziet de grossklockner, gross venediger de wilde kaiser, en het is helder, dus je kunt echt heel ver weg kijken. We gaan weer verder. Want we willen vandaag ook nog de Hahnenkambaan nemen. Als de gondel aankomt, komt  er toch een mensenmassa uit! Niet te geloven, bomvol zat hij. Lekker dat we zo vroeg waren.

Bij de auto aangekomen moeten we weer betalen, nu voor het parkeren. Echt, hier in Kitzbühl is niets voor niks, overal moet je voor betalen. En als je wat wil drinken of eten, dat trek je knip maar. Dat is in de rest van Tirol toch niet zo. We rijden een stukje verder naar de Hahnenkamm. We pikken die baan ook effe mee. Zijn toch in de buurt. Mooi lange baan. Ook weer prachtig uitzicht, Maar nu van de andere kant af. Je kunt de naald rechttegen over zien liggen.

Nou, even genoeg met de bergbanen. Dachten we........ We hebben nog steeds niets gegeten. We rijden weer terug naar Kirchberg, pakken ons eigen Gaisbergbaantje en eten daar lekker een hapje. Hmmmmm, Goulash met spätzle, dat smaakte goed. Even wat anders dan een schnitzel.....